م مثل مفید!

حس خوبی میده وقتی میتونی یه کاری کنی. اصلا هم ربطی نداره که دیشب با بابا یه بحث خفیفی داشتی و دلت نمیخواد - و احتمالا دلش نمیخواد - تا مدتی با هم عادی برخورد کنین و همچین سایه تون سنگین میشه برای هم و آسته میرید و آسته میاین.

اما دقیقا همین امروز صبح میاد با همون حالت مثلا من هنوز باهات قهرم و میگه بیا زنگ بزن به جسی و بگو بار هنوز نرسیده دست ما و بگو دقیقا کی میرسه؟ و نخوره به تعطیلاتشون و... منم که روم زیادی زیاده با همون حالت منم باهات قهرم همچنین، میگم بگو شمارشو و زنگ میزنم و هرچی عصبانیت از دیشب داشتم رو سر جسی که انقدر تاخیر کرده خالی میکنم. به وضوح میبینم بابا داره توی چشمهاش میخنده که دارم کارش رو راه میندازم. بعد با همون حالتِ فکر نکن باهات آشتی کردم میگه آره همین هم درست بود من هرچی توی ایمیل مینویسم براش که نمیفهمه. منم با حفظ موضع میگم تا عصر جواب قطعی رو میده!