ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
چند سال پیش یه دوستی داشتم که میگفت ما الماس هم دستمون باشه بلد نیستیم نشون بدیم که چقدر باارزشه اما خیلی ها یه لیوان پلاستیکی دستشونه و انقدر با آب و تاب ازش حرف میزنن که انگار کریستاله... خب با حرفش موافقم. البته تا اینجاش که بلد نیستم با ابزارهایی که دستمه منم منم کنم... ولی از بلد نبودنش ناراحت نیستم. اونجایی این خصوصیتم ناراحتم میکنه که آدمهایی که لیوان پلاستیکی دستشونه مدام اونو میکوبن توی سرم... میدونم حرفهام شفاف نیست، واقعا هم نمیخوام شفاف باشه.
انقدر ناراحتم از دست بعضی از دوستهام که حتی دلم نمیخواد چیزی که باعث ناراحتیم هست رو باز کنم... فقط با خودم تکرار میکنم که مهم نیست بقیه دارن چجوری نداشته هاشون رو به رخ تو میکشن. مهم اینه که تو خودت میدونی چیا داری و داری ازشون لذت میبری...
مهم اینه که تو گیر نکردی بین افکار پوسیده... زنجیرهای نامرئی دست و پاهات رو نبسته... تو بلدی فردات رو بسازی... تو بلدی تا آخرین لحظه عمرت زندگی کنی. حتی اگه شکل و شمایل زندگیت شبیه بقیه نباشه... چون متر و مقیاس افکارت مخصوص خودته... نه شبیه اونها
اوووه دلی جونم تا دلت بخواد از این گروه آدم ها دور و بر همه هست. از چیزهایی پز میدن که وقتی میشنوی خنده ات می گیره چون یه عمر همون کار رو اتوماتیک به بهترین شکل انجام دادی ولی طرف چون اولین بار اون کار رو نصفه نیمه انجام داده فکر میکنه فیزیک کوانتوم کار کرده :)))))
اصلا اصلا اصلا حرف و کردار این آدم ها مهم نیست.
اما یه تجربه دارم که در محیط کار باید تا حدی این مهارت رو بلد باشی . من یه مدیری داشتم (فرشید) معرف حضورتون که هست، میخواست بره جلسه و هیچی راجع به موضوع نمی دونست کافی بود کسی که در جریان موضوع هست دو سه تا جمله براش بگه می رفت تو اتاق بازنده که نبود هیچی طلبکار بیرون میومد!!!! البته حافظه فوق العاده ای داشت. اینه که اگر تونستی در محیط کار این مهارت رو بکار ببر.
سلام. آفرین. بهترین کار رو انجام میدید.
از وبلاگ قدیمی به اسم تولدانه که تولد منو تبریک گفته بود، اسم شما رو دیدم و اومدم به وبلاگ شما. مطلبتون جالب بود. و خوشحالم که اینجا هنوز فعاله
سلام. آفرین. بهترین کار رو انجام میدید.
از وبلاگ قدیمی به اسم تولدانه که تولد منو تبریک گفته بود، اسم شما رو دیدم و اومدم به وبلاگ شما. مطلبتون جالب بود. و خوشحالم که اینجا هنوز فعاله
سلام
خوشحالم که به اینجا سر زدین
مهم اینه که آدم از عمر و زندگیش با داشته های خودش لذت ببره. آدم هایی که همیشه درگیر این هستن که هرچیزی رو که دارن توی چشم بقیه بکنن اتفاقا از هیچ چیز زندگی لذت نمیبرن چون دایما فکر و ذکرشون خوب جلوه دادن خودشون و امکانات زندگی شونه چه بسا که همیشه در حال نقش بازی کردن هستن.
باهات موافقم