آدم خوب ها

چند روز پیش مجبور شدم از یکی از دوستانم خواهش کنم برام کاری انجام بده. کار که چه عرض کنم... یه لطف... نه نگفت... خودم رو اماده کرده بودم بگه نه. بگه نمیشه. نمیکنم. یا هرچی... البته خودش که ایران نیست، از همسرش خواسته بودم کاری انجام بده و با بزرگواری تمام گفت باشه... حالا خود ایشونم درگیر کارهای سفارتشه که هرچه زودتر اوکی بگیره و بره پیش دوست من... اینقدر گروهی باهام همکاری کردن (خودش و خواهرش و همسرش) و با مهربونی جواب منو دادن و کار من رو بدون چشمداشت انجام دادن که اصلا موندم چجوری براشون جبران کنم... تا حالا شده یه لطفی بهتون بشه که توقعش رو نداشته باشین؟ من میدونستم اینا آدمهای خوبی هستن ولی واقعا فکر نمیکردم انقدر زلال باشن. اونم همشون با هم... من فقط دعا میکنم اوکی سفارت رو زودتر بگیره که خیال همشون راحت بشه و خودم تا جایی که توان داشته باشم به آدمهای دیگه کمک میکنم. این زنجیر نباید قطع بشه...