دیروز گم شدم! دقیقا وسط اتوبان همت... آقای راننده گفت که می شود با یکسری پله از همت رفت به ولیعصر. اما نگفت دقیقا چطور می شود این کار را کرد... گفت از این کنار خودم را برسانم به آن طرف (!) و بعد رفت... وسط اتوبان همت، رو در رو با ماشین ها، پله هایی که نمیدانم دقیقا کجاست و عقربه های ساعت که پی هم میدوند تا زودتر از همیشه به دوازده برسند...

کمی اطراف را نگاه کردم و بعد تصمیم گرفتم جهت موافق ماشینها بروم. جلوتر که رفتم احساس کردم "این ره که می روم به ترکستان است". پس برگشتم و خلاف جهت ماشینها مسیر را ادامه دادم. شاید نزدیک به شش - هفت دقیقه جهت عکس ماشینها از کنار اتوبان راه میرفتم. یک جور نا امیدی مسخره امده بود سراغم. حس کردم آقای راننده من را گذاشته سر کار و حالا مثل اسب عصاری دارم دور خودم میچرخم... کمی جلوتر، چند پله بود که بالا رفتن ازشان من را به پارکی میرساند و بعد از طی کردن سربالایی به طبقه بالای اتوبان رسیدم. همان پلی که از آن پایین دیدمش... دستهایم را زدم به کمرم و سعی کردم بفهمم کجا هستم. منطقا باید میرفتم آن سوی اتوبان، ولی نمیدانستم بعدش چی... رفتم آنطرف و ایستاده بودم که چراغ عابر سبز شود، چیزی توی سرم گفت سمت چپ را نگاه کن... باورم نمیشد که تابلویی به این عظمت دارد خیابان ولیعصر را نشانم میدهد...

دوان دوان به سمت نشان داده شده رفتم. خیابان ولیعصر را که دیدم دلم میخواست بغلش کنم... ساعت هنوز دوازده نشده بود...