تو رویای تو بودم که واسه من دست تکون دادی ...

یه روزی ، یه جایی ، یه کسی یه حرفی میزنه که تا نوک پا میشی فکر ... اونقدر غرق میشی که دلت میخواد یکی دست دراز کنه و بگه بیا بیرون یا در شرایط بهتر به تو دل بده و بیاد پا به پا ... اونقدر برید و برید تا سیراب و دل قرص بیای بیرون ...

دیشب وقتی با یه دوست عزیز حرف از معجزه شد ، وقتی لینکی نشونم داد که اعجاز رخ داده بود ، حرفهایی رد و بدل شد و بعد من با خودم تنها شدم ... تو هم بودی البته ، چقدر نزدیک حست کردم بعد از این همه وقت ... بودیا ، هستیا ، من نبودم ، من نیستم ، اونی که غایبه ، اونی که کمتره ، اونی که ... آره منم

امروز برای نوشتن طرح توجیهی داشتم جزوه های دوران کاردانی رو زیر و رو میکردم . جزوه شیمی آلی رو که باز کردم ، چشمم به خطت که خورد ... یه دستی بلندم کرد و گذاشت کنار اون باغچه کوچیکه توی دانشگاه ، همون که درخت توت قرمز داشت و دفتر رو داد دستم و تو رو وایسوند رو به روم ... نگاهم مهربون بود ، نگاهت مهربون بود ، حتی اخم هم نکرده بودم ... به خودم که اومدم ، گوشی دستم بود ، اس ام اسم هم نوشته شده بود ، اما یه دستی گرفت اون گوشی رو ازم و یه صدایی یادم آورد که فقط میتونی لبخند بزنی به روزهای رفته ، بدون هیچ کار دیگری ...