شنبه ،17 مارچ

احساساتی بودن سخت است . درگیر روابط شدن ، دل دل کردن ، سراغ نگاه آشنا را گرفتن . شش ماه زمان کمی است برای دلتنگی ، برای حس غربت ، اما اگر زیادی وابسته باشی ، می بینی که یک عمر است . میفهمی که بغض اش سنگین است ، راهش دور است . با هرکس که راهی میشود ، یکبار چمدان میبندی در خیالت و با پرواز اش میپری به سمت آسمانی که آسمانت بود روزی . که من نه دلتنگ آب و خاکم و نه آن آسمان حتی ، که دلم پر میکشد فقط و فقط برای خانواده سه نفره ام و برای دوستان بهتر از جانم . نه حتی برای فامیلی که به حکم "خون" با هم هستیم و اگر حق انتخابی بود ، پسشان میزدم و دست دوستانم را میگرفتم و میگفتم شما فامیل من ، شما همه کس من ، شما زندگی و روزگار من ...

من یک ماه زودتر از تاریخی که اینجا ثبت شده به سوی ایران پرواز کردم ، آن روز فقط جسمم به من خواهد پیوست ...

*یک موزیک کاملا مرتبط !