به من فکر نکردی ؟

فلسفه وجودی دل به کل با باقی اعضا و جوارح فرق دارد . نمیدونم روزی که گل آدمی رو در کارگاه ایزدی می سرشتند ، خدا چی با خودش فکر کرد که همچین جنس لطیفی برای این عضوی که ابعادش از مشت مان تجاوز نمیکند به کار برد . نمیدانم چجوری با خودش حساب کرد که این دل توانایی تحمل این همه بار را دارد . اصلا هیچ فکر نکرد که این دل لامصب گاه و بی گاه میگیرد ... تنگ میشود ... اونقدر تنگ که مشت که سهل است ، از چهار انگشتمان هم کوچکتر میشود . هیچ فکر نکرد که دل با چشم رابطه مستقیم دارد و تا میگیرد ، چشم میگرید . هیچ فکر نکرد در این دنیای شلوغ نمیشه وقت و بی وقت گریست . هیچ با خودش نگفت طرف مجبور است تا تلفنش زنگ میزند ، صدایش را صاف کند و تظاهر کند که سرما خورده و به محض دیدن اطرافیان تظاهر به لبخند کند و اشکها را با پشت دست تند تند پاک کند . خدایا اون زمان به چی فکر میکردی ؟