خوش به حال اونهایی که میدونن چی میخوان. میدونن دنبال چی هستن. همون هایی
که از اولش میدونن آخرش کجاست. نه اونهایی که یه روز میگن الهی به امید تو و
میندازن از گوشه و کنار زندگی ملایم و نمه نمه یا شاید تخته گاز میرونن به
این هوا که میریم ببینیم به کجا میرسیم. که به هیچ جا هم نمیرسن. نه که
نرسن ها، معقول و حسابی نمیرسن. آره، یه روزی یه جایی خسته میشن و میگن
همینجا خوبه... و میمونن تا یه روزی دوباره فکری بشن و بار و بونه جمع کنن و
یا علی...
آدم حسابی ها، درست و حسابی ها، اونها که از اول میدونن
آخرش کجاست، اونها بلدن زندگی کنن... باید یاد گرفت ازشون... باید الگو
بشن، تندیس بشن، کتاب بشن و بچرخن دست به دست بلکه یه روزی یکی از همون هر
چه پیشامد خوش آمدی ها رو هم بیارن تو مسیر خودشون... خدا رو چه دیدی شاید
من هم اومدم تو مسیرشون، شاید منم یاد گرفتم و فهمیدم آخرش کجاست...
باید طلا گرفتشون گذاشت وسط شهر.
+ تولد عید شما مبارک دلی خاااانوووم
عید شما هم مبارررررررررررک
اینطور نیست که هر کس موفق است اراده ای قوی و هوشی سرشار و برنامه ریزی دقیقی دارد.
گاهی انسانها به این دلیل موفق می شوند که فقط یک کار بلدند.
مثلا من فقط بلدم بشینم تایپ کنم و تایپیست خوبی شده ام
اگر صدای خوبی داشتم ویا برو رویی داشتم هیچ وقت تایپیست نمی شدم.
شما هم خودت رو پیدا کردی. یه توانایی رو پر رنگ تر توی خودت کشف کردی و همون رو ادامه دادی. اینم موفقیته.
اومدم یه چیز دیگه بگم ... ولی دیدم اقا رضا حرف خوبی زده
این ادم های خیلی دوست داشتنی اند مخصوصا وقتی ازشون کمک بخوای و راهو نشونت بدند.:)
اما ی جایی میفهمی کمک اون ها به دردت نمیخوره چون تا خودت نخوای داری همچنان درجا میزنی
حرف اقا رضا خیلی خوب بود...
به شخصه من خودم راه رو اشتباه رفتم اون چیزی که توش موفق بودم رو گذاشتم کنار و الان خیلی خیلی دیر شده برای جبرانش
سخته آدم مسیرش رو درست انتخاب کنه. ولی واقعا اگه میدونی توی چی موفقی لحظه ای درنگ نکن. نمیدونم چند سالته اما اینکه برای راه موفقیتت فقط دست تکون بدی و نگاهش کنی غم انگیزه. خیلی از ما حتی نمیدونیم توی چه زمینه ای موفق خواهیم بود... یکیش خود من...
من بیست و یکم سالم میشه امسال....
با اینکه یکم دیر بود داشتم میرفتم سمتش ی مشکلی برام پیش اومد که باید به خاطرش دوسال صبرکنم شاید....
اگر بلاگفا درست بشه مینویسم
ایشالا برسی به هر چیزی که بهش علاقه داری
امیدوارم که درست بشه...
نه بابا اسم قشنگ جان آواز دهل شنیدن از دور خوشست! والا تو دنیای ماها هم خبری نیست. یعنی یه زندگی روتینی داریم مثل بقیه. حالا اسممون شده آدم حسابی ولی خوش به حالی نداره
ای جاااااااااااااااااااان
شما معلومه که آدم حسابی هستی، اصلا هم خودت و هم همسر گرامیت هر دو با هم. فروتنی نکنننننن
به نظر من خیلی سخته که آدم از اول بفهمه مسیرش کدوم وره و کجا باید برسه.
آدم چندین بار زمین میخوره تا بفهمه دقیقن چیکاره س.
سلام.موضوع جالبیه.آدم حسابی.کاش همه ی ما و اطرافیانمون همین طور بودیم.اونوقت بود که زندگی واقعا لذت بخش می شد.