قهرمان آب!

دست خودم نیست، روی آب زیادی حساسم. نه اینکه تبلیغات بی آبی و خشکسالی و اینها رویم اثر گذاشته باشدها، نه... از همان سالهای دانشجویی وقتی اساتید با ناله از اقلیم و کم آبی و خشکسالی میگفتند و به چشم گفته هایشان را میدیدم حساسیتم گل کرد. حس کردم باید ناجی شوم، ناجی آب...

هر وقت کسی دارد حیاط و کوچه را میشوید بی توجه به اینکه شاید واقعا این شستشو لازم باشد حرص میخورم و حتما و قطعا گفتمان صمیمانه ای (!) بینمان درخواهد گرفت.

امروز همینجور خوشحال و خندان برای خودم نشسته بودم پای سیستم و از این طرف به آن طرف میرفتم که حس کردم موزیکی که میشنوم یک زیر صدای عجیبی داره. موزیک رو قطع کردم و دیدم بلهههههه صدای تق تق قطره های آبه. حالا از کجا میومد این چیزی بود که باید کشف میشد. خیلی کاراگاهانه طور بلند شدم و رفتم سمت آشپزخانه، دیدم نه، رفتم سمت سرویس بهداشتی، باز دیدم نه، یکهو در حمام رو باز کردم دیدم بلهههههه دوش هر از گاهی یک قطره آب پرتاب میکنه سمت وان، و وان هم قطره آب دریافتی رو همچین نمور پرتاب میکنه سمت بالا! خلاصه دیدم آب بازی راه انداختن و یک لحظه حس گشت ارشادی به خودم گرفتم و در کسری از ثانیه این توطئه که مطمئنم پای اسرائیل و انگلیس در میان بود رو خنثی کردم. داشتم میومدم بیرون که یک قطره آب دوباره سقوط کرد به سمت وان، تا به سمتشون برگشتم دیدم همه چیز عادیه و صدا قطع شد. انگار که بهم زبون درازی کرده باشن...