به آسمون نگاه میکنم. داره بارون میباره. از پشت پنجره شدید به نظر نمیاد. اما پا توی کوچه که میذاری میبینی ریز ریز و بی امان بر سرت میبارن. از پشت پنجره چقدر هوس انگیز بود... دقیقا مثل خیلی از چیزهای اطرافم که از دور جذابن و به محض اینکه قصد داشتنش رو میکنی ترسناک میشن. مثل خیلی از مسائل که به نظر ساده و سطحی میان و وقتی شکافته میشن اندازه یه اژدهای دو سر حجم میگیرن... مثل خیلی دو دو تا چهارتا هایی که سورپرایزت میکنه و میشه پنج...

حس میکنم تا همین لحظه پشت پنجره نشسته بودم و حالا باید برم زیر انبوه بارون... حس میکنم دو دو تا چهارتام، شده پنج...