بگو سیب

دارم توی عکسهایم میگردم. دنبال یک عکس موقر و متشخص!! باورتان نمیشود، البته چرا آنهایی که مرا دیده اند باورشان که هیچ احتمالا سری هم از تاسف برای این دختر شیدا تکان میدهند، یک عکس ندارم که این دندانهایم بیرون نباشد. یعنی در تمامی عکسهایم 28 دندان ( 4 تای عقل را کم کردم. ندارمشان که، برای چی بیخودی ازشان مایه بذارم. دندان عقل را گفتم جانم، عقلم که سرجایش است اگر خدا قبول کنه!!) که هیچ، چندتایی هم قرض میکنم و همچین همه را با هم میفرستم در حلق دوربین!! ته تهش خیلی خیلی متانت به خرج دهم به نمایش 10 - 12 دندان رضایت میدهم...یعنی رضایت میدهم ها. دلم با بیشتر است اما خب مثلا ژست سنگین و رنگینی میگیرم.

داشتم عرض میکردم، خانم و آقایی که شما باشید، هی این فایل رو باز کردم، هی اون فایل رو باز کردم، رفتم به عکسهای قدیمی تر، آمدم به عکسهای جدیدتر، نبود که نبود. یعنی نداشتم که باشد... در تمامی عکسها این لب های ما از لبخند به قهقه میل میکند و برعکس... من نمیدونم آخه انقدر سخته شیک و مجلس پسند به دوربین زل زدن و نخندیدن؟؟؟

عیدتون مبارک

دل و لبتون همیشه بخنده