ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
آنها به یک دیوانه هیچوقت اعتماد نمیکنند. باور کن راست میگویم. در دید آنها کسی که قاه قاه میخندد در حالی که وسط بلاتکلیفی دست و پا میزند، کسی که با فلانی قرار میگذارد و این خیابان و آن خیابان را در به در هدیه برای فلان شخص زیر پا میگذارد درست وقتی که خودش یک علامت سوال تمام و کمال است، قابل اعتماد نیست.
حق دارند. من هم بودم به یک روانی که برای این و آن وقت میگذارد در حالی که خودش معادله ای مجهول است اعتماد نمیکردم...
عحب پستی بود واقعا ...
اون روانی + یک روانی دیگر
دو معادله دو مجهول
حالا کی این وسط حق داره ؟؟ اونطرف ( = ) کیه ؟؟ چیه؟
هیچکس نمیدونه...
دیوانه = دیو+انه، مانند دیو
یاد داستان دیو و دلبر افتادم..دارم با خودم فکر میکنم اگر این دیوانه های دوست داشتنی و زیبایی که یکیشان را در پستت نوشتی نباشند چقدر دنیا زشت و بی معنی میشود..
زاویه دیدت همیشه خاص و جالبه...

و این دیوانه های مهربان خیلی هم قابل اعتمادند..هروقت که بخواهی کنارت هستند..هدیه هایشان بوی دل میدهد..اما به آخر قصه هایشان که میرسی...بوی گوگردِ تنهایی میدهد
"بوی دل"... چه تعبییر دوستداشتنی و لطیفی...

دنیا با همین ها جای بهتری برای زندگیه.
وقتی تو اینطور فکر میکنی، پس حتما همینطوره
