| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
مهم نیست ساعات تنهاییت چقدر زیاد باشه ... مهم نیست تاحالا تنها مونده باشی یا نه ... حتی مهم نیست که تنهایی رو دوست داری و ازش لذت میبری یا نه ... وقتی تحمیلی باشه ، ساعتها کش میاد ... از صداها گریزون میشی ... آنقدر که هندزفری ات را میگذاری توی گوش ات و صدایش را روی کمترین حد ممکن میگذاری ... می آیی مینشینی روی مبل جلوی در ورودی و چشمت خشک میشود به قفلش که بلکه بچرخد و کسی بیاید ...
مهم نیست چندتا دوست توی این دنیا داری ... مهم نیست که تا حالا درد دل کرده ای یا نه ... حتی مهم نیست که اصلا بلد باشی حرف بزنی یا نه ... وقتی گوش شنوایی در آن "لحظه" که میخواهی نداشته باشی ... از تمام روابط توی این دنیا دلت میگیرد ... کاغذ و قلمت را برمیداری و نقش میکشی و فرو میروی در سکوتت و خطوتت ...
کاغذ و قلم نی ...
این رو خوب میفهمم ...
خوش آمدی به اینجا...
تنهایی ها فرق دارند...
از نبودن گوش شنوا گفتی و از انتظارت برای باز شدن در خانه به یمن آمدن کسی..
میشود خانه پر باشد..اما تنها باشی
یا توی خانه تنها نشسته باشی اما حس نکنی..
اما در هر حال نوشتن خوب است...سرگرم شدن به چیزی که تنهایی را از یادمان ببرد خوب است...همینها میشوند مونس تنهایی های ما
تنهایی ها فرق دارند و به نظرم هر بار به فراخور حالمان یک نوعش می آید سراغمان .
میان جمع تنها بودن ... بدترین نوع تنهایی ...
کامنت تیراژه ....
کاش این را شکسپیر درست گفته باشد که:
"آنگاه که به شدت احساس تنهایی می کنی بدان که کسی برای دیدنت لحظه شماری می کند"
اما حالا که دوباره فکر میکنم این را هم دوست ندارم، دوست ندارم کسی برای دیدنم لحظه شماری کند، آنگاه که من نیستم...
سلام، دنیای آرامی داری دل آرام
و در آخر، بزن به سلامتی تنهایی که این روزا شفیق ترین رفیقمون شده، رفیق...
اما من دوست دارم کسی برای دیدنم لحظه شماری کند ... یا حداقل دلش بخواهد مرا ببیند ...
سلام
خوش آمدی سرژیک جان
تنکس گیوینگ مبارک
ممنونم دوست من
من خیلی مشتاق دیدن و حرف زدن با شما هستم دل آرام جان.
این رو جدّی می گم و بی اغراق.
چون احساس می کنم مثل اسمت، هم آرام ِ دل هستی و هم آرامدل.
من نیز ...
این نظر لطف شماست مریم جان
Shnorhagalem DEL ARAM
مرسی دل آرام، این ایام برای سپاس از دوستان خوبی مثل توست...
لطف دارید.
خوبی از خودته سرژیک جان
دل آرام عزیز؛
اینکه کسی آنقدر دوستم داشته باشد که بی تاب دیدنم گردد، لذتی ست وصف ناپذیر برای من، اما غمی به ارمغان می آورد بی انتها، برای او...
برای همین است که هیچ نمی خواهم کسی در انتظارم بماند...
غم را قبول دارم ، اما بی انتها بودنش را نمیدانم ...
دوستی هایت عمیق و پر از شور و شوق دیدار ... بدون غم ...
سلام دل آرام عزیز
تنهایی هر جور که بهش نگاه کنی دردناکه....از اون دردناک تر که تنهایی در ادمی خو بگیره...عادت بشه....
روزهایتان شاد
سلام جناب دکتر عزیز
درست میگید . خو بگیره ... عادت کنیم ... مگه دیگه میشه رها شد ...
ممنونم ، برای شما نیز
چند وقت پیش اینجا خانم پیر تنهایی در آپارتمانش از دنیا میرود و (الآن درست خاطرم نیست) چندین روز بعد همسایه ها پس از مطلع کردن پلیس بخاطر بوی تعفنی که از خانه اش میامد به مرگ او پی بردند. من هربار به یاد این مساله میفتم گریه ام میگیرد. این را اوج تنهایی میدانم :(
امیدوارم هیچوقت طعم تلخ تنهایی را نچشی دل آرام عزیزم
ای وای ... چقدر غم انگیز ... طفلک ِ بی نوا ... خدا رحمتش کنه .
ممنونم پروین خانم نازنینم . الهی شاد باشید همیشه .
خیلی وقتا شده با وجود انبوه آدما بازم آدم حس میکنه که تنهاس البته فقط این یه حسه !
ولی در واقع تنها نیست خودش خواسته که تنها باشه!
این حس را بارها تجربه کرده ام به محض تغییر دادن حسم همه چیز عوض میشود ، روح پیدا میکنند و جان میگیرند، دیگر من تنها نیستم،نیستم، نیستم!
"میان جمع و تنها بودن "
همیشه هم خود خواسته نیست به نظرم ...
امیدوارم هیچوقت تنها نباشی و همیشه شاد باشی.
دقیقا همینه ..
دل آرام آرامم تو تنها نیستی حتی اون لحظه که فکر می کنی خیلی تنهایی. برعکس تو من عاشق تنهایی ام. عاشق لحظه های خودم با خودم....
عزیزم ...
دنیای تنهاییت قشنگ ...
سلام...
وقتی هم نه حرف دلی داشته باشی...
نه حرفای دلت گفتنی باشن....
این تنهایی چیه پس..................................................
سلام بهروز جان
این تنهایی دقیقا یعنی ، گوشی نیست برای شنیدن حرفهای دلی ... هرچند که همه حرفها گفتنی نیست و همیشه هم هستند حرفهایی برای نگفتن ...
سلام
لحظات تنهاییت آرام باشه دل آرام عزیزم
سلام نرگس جان
ممنونم
برای تو نیز عزیزم
تنهایی تنهایی است هر طور باشد هم تنهایی است اجباری باشد هم تنهایی است و تلخ تر
آره عارفه جان
همینه ...
تنهایی هم یخشی از نیاز وجودی ماست.. مثل خواب ...
زمانی ست برای تجدید قوا...و تمدید انرژی ...
زمانی برای ارتباط با درون مان...
برای عشق دادن به خودمان...
ای جانم که همیشه نگاهتون مثبته ...
شاید منظور و مفهوم این پست رو کسایی که تجربه ش کردن و دقیقاً در همون "لحظه" دلشون از همهٔ آدما و رابطه ها گرفته بهتر متوجه بشن....
این حس از اون حسهاییه که دقیقاً لحظه ایه...توی "همون لحظه" تو کسی رو میخوای که کنارت باشه یا گوش باشه واسه شنیدنت..اما نیست...اصلاً هم واسه ت مهم نیست که به کسی نگفتی تنهایی و دلت یه همدم میخواد،اصلاً هم کاری به این نداری که دیگران که علم غیب ندارن تا تو اون لحظه بدونن تو چی میخوای...فقط این مهمه که توی اون لحظه تو دلت بهونه گیر شده و حس میکنی تنها رها شدی تو این دنیا بی اونکه کسی یادت کنه..و حس میکنی که الان همه حالشون خوبه و این تنها تویی که تنهایی....(این تو هایی که گفتم همه ش خودم بودما!)
من خوب این حس رو تجربه کردم دلی...میدونم آدم بعدش با خودش میگه خب زیادی حساس بودم یا زیادی واسه خودم بزرگش کردم،ولی واقعیت تلخ اون لحظه رو عوض نمیکنه این فکرهای بعدش...حتی اگر تنهاییمون حقیقت نداشته!
دلم میخواد یه قولی بدیم به هم آروم دلم...از این به بعد اگر من این حس رو داشتم یا تو این حس رو داشتی،به هم بگیمش...تنهاییمون رو ابراز کنیم به هم...این بیخبری از تنهایی همدیگه باعث همون دلگیر شدن از رابطه ها میشه و وقتی هی تکرار بشه،پایان خوبی نداره...یهو همه ش جمع میشه و احساس آدم نسبت به دیگران یخ میکنه....متاسفانه این رو هم تجربه کردم قبلاً و خوشحال نیستم از عاقبتش......
من قول میدم...تو هم قول میدی؟
عزیزم...
انگار این پست قبل از نوشته شدن میخواست همین را بگوید .
مراعات برای مزاحم نبودن توی دنیای آدمهای اطرافمون ، ما رو از خیلی چیزها باز میداره . اینکه آدمها حاضر و آماده ننشسته اند تا ببینند ما در آن لحظه چه میخواهیم و چه حسی داریم ... اینکه همیشه نمیتوانند گوش باشند برای حرفهای ما ... اینکه خودشان هم درگیر هزار و یک حس هستند و ...
قول میدم دوست خوب و مهربون من ... ممنونم ...
سلام
نمی دونم ... دوست داشتم این رو اینجا هم بنویسم حتی اگه هیچ ربطی هم به متنت نداشته باشه اما عجیب احساس می کنم داره تبدیل به یه اصل میشه تو زندگیامون ، یه اصل نه چندان خوشایند :
وسعت تنهایی یه آدم
رابطه ی مستقیم داره با
تعداد آدمایی که
" روزگار "
فرصت دوست داشتنشون رو از اون آدم گرفته ...
سلام
مگه میشه شما بی ربط حرف بزنی ؟ نفرمایید جناب ...
حرف شما متین ... اما ما هم گاهی بی انصاف میشیم ... بی شک بودند آدمهایی که باید دوستشان میداشتیم و کم کاری (کم احساسی) کردیم ...
درود بر دل ارام خانم و خونه رنگارنگش
اولندش که من این رنگ ابیه رو خیلی پسندیدم
ای کاش می شد یه یقه هفت خوشگل این رنگی داشت
دومندش که کارمند جان همچین درست درمون خواب ذخیره کردی تو این تعطیلات
سومندش که این تنهایی و سکوت و ارامش رو خیلی ها ارزومندش می باشند پس خوووشحال باش
چهارمندش که این ژولی شیرازی و کافه چی و بابک ها و دیگر دووووستان که نمی ذارن تنها باشی و ....
پنجمندشو بیخیال یاد این متن افتادم با صدای خسرو شکیبایی نازنین
حال همه ما خوب است
اما تو باور نکن
سلام بر شما
لطف دارید .
خوشحال یا ناراحت ، تموم شد ...
نازنین دوستان من هستند در این زمانه ی کم یابیِ ِ دوست ...
حالت همیشه خوب باشه ان شالله .
بعضی وقتاس آدم دلش نمیخواد تو خونه تنها باشه
بعضی وقتاس که آدم دلش نمیخواد تو دلش،تنها باشه!یعنی دلش یه همدل میخواد
اما وای به روزی که دوتاشو بخوای و هیچ کدومم دم دست نباشه....
اه
خیلی تلخه!
عزیزم ...
دلت هیچوقت تنها نباشه محدثه جان
کاملا بی ربط ولی خیلی مهم و مردونه
الان از بی--بی--سی شنیدم
امروز روز جهانی رفع .خشونت -علیه -زنان است
حالا جدا از اینکه از این امر حمایت می گردد یا نه بماند تا بیات شود
اقا جان ما چرا نباید همچین روزی داشته باشیم
ما هم پرخطریم
ما هم پر ضرریم
اینا(منظورم همیناس دیگه)
هر موقع که به نفعشونه میگن زن مقدمه
هر موقع هم که نمی خوان یا خوششون نیاد
میگن زنا جنسشون ظریفه
اخ که این جنس پر شیشه شون بخوره تو سر ......
اقا بازم میگم
ما اعتراض داریم
ما هم روز می خواییم
(این کامنت در چند وب دیگرجنس مخالف نیز قابل رویت میباشد.)
منم تو این چند روز تعطیلی با وجود نیاز مبرمی که به خواب و ارامش داشتم به این حرف تو رسیدم عزیزم
ای جانم ری را
کجایی تو آخه دختر ؟
به نظرم کامنت جناب
جعفری نژاد و اون
اصل که داخلش
ذکرکردندصحت
داره...........
یاحق...
حق نگهدارت آوا جان
سلام دوستم
چقدر این پستو دوست داشتم گرمای نوشته ات ریز ریز توی رگهام جاری شد و منو گرم کرد
سپاس از این تقسیم احساس
سلام کویر جان
ناقابل بود ...
دلتون گرم
تنهایی؟؟
تنهایی!!
تنهایی..
تنهایی ...