مستطیل سبز

نه اینکه عاشقش باشم ، اما خب بدم هم نمی آمد ... باتوجه به فضایی که در آن بودم کم کم با فوتبال و قوانینش آشنا شدم . استقلال و پرسپولیس آن روزها تنها تیمهایی بودند که حرفی برای گفتن داشتند و باقی تیمها (آن طور که من یادم می آید ) فقط بودند ... مثل چند سال اخیر نبود که تیمهای شهرستان  قدرتمند و پرطرفدار باشند . این بود که بیشتر افراد یا آبی بودند و یا قرمز ...

به واسطه علاقه خانواده و دوستان به تیم آبی پوش استقلال ، به طبع گرایش من هم به آن سمت رفت . با اینکه هیچ علاقه ای به بازیکن به خصوصی نداشتم اما خب شدم یکی از طرفداران این تیم و کماکان بر سر علاقه ام هستم ... طرفدار دو آتیشه و یا متعصب نیستم اما خب وقت سر به سر گذاشتن که می شود ، بدم نمی آید کمی شیطنت کنم ، به شرط آنکه همه چیز به شوخی بگذرد و بعدش هم تمام ...

امروز وقت نهار ، برای همکارم که میدانستم طرفدار سفت و سخت تیم پیروزی است یک بیت شعر خواندم و همه زدند زیر خنده ... او هم در جوابم گفت خودت شروع کردی و خلاصه چند دقیقه ای به شوخی و کل کل گذشت و در آخر گفت چون خیلی عزیزی چیزی نمیگویم !!

طرفداری ام از استقلال و سر به سر گذاشتنم در همین حد است . بیش از این ، قضیه را لوث و دو طرف و اطرافیان را دلخور میکند به گمانم ...

*این پست تقدیم به م.ح.م.د ...