وقتی نگاه دنیا داشت به ایران بهتر میشد و میرفت که باور کنن ما ایرانی ها اساسا ادم های صلح طلبی هستیم و انرژی هسته ای برامون حکم سلاح نداره، درست زمانی که پیچ تحریم ها شل شد و نم نم میرفتیم که بعد از اینهمه سال اندکی نفس بکشیم، دقیقا زمانی که عربستان با افتضاح فاجعه منا و بعدتر با پشتیبانی از داعش منفورترین کشور میشد؛ ما ایرانی ها بازی رو به نفع حریف باختیم...
برگ برنده در دست ما بود وقتی به نوجوان های کشورمون در فرودگاه عربستان بی حرمتی شد... برگ برنده دست ما بود وقتی صدها کشته در مراسم حج دادیم... اما حالا... حالا جای شاکی و متهم عوض شد... حالا این ماییم که به تجاوز محکومیم... دست درازی به خاک یک کشور... هر صغیر و کبیری میدونه که سفارت یک کشور حریم امنشه... و ما، ما ایرانی ها چکار کردیم؟
دنیا نمیگه 40 نفر افراطی دست به این حرکت زدن، میگه ایرانی ها... و ما ایرانی ها برای چندمین بار گند زدیم...
از اول و ازل هم ما ایرانی ها آدم های جوگیری بودیم. وقتی به تاریخ نگاه میکنیم خیلی از حرکات این مردم فقط و فقط از روی جوگیری بوده نه از روی تعقل و اگاهی و سیاست
سلام
از دید من در مورد جوامع انسانی هرگز مشت نمونه ی خروار نیست به خصوص که هر انسانی منحصر به فرد خلق شده، پس فکر نکنم ما ایرانی ها، در واقع همه ی ما ایرانی ها گند زده باشیم.