پدرم توی هفته گذشته به تنهایی رکورد کتابخوانی در ایران رو چند پله جا به جا کرد. ما هم برای اینکه ازش عقب نمونیم نفری یه کتاب گرفتیم دستمون و حالا نخون و کی بخون!

خلاصه اگه تو اخبار از ملت ایران تشکر کردن برای ارج نهادن به مقوله کتاب و کتابخوانی و گفتن رکوردمون از 10 دقیقه (مثلا!)  رسیده به چند ساعت، بدونین اشاره شون به مائه

ولی به دور از شوخی راسته که میگن همه چیز از خانواده شروع میشه و بستگی به این داره که توی خانواده چه چیزهایی پررنگ تره تا شخصیت باقی اعضای خانواده هم براساس اون شکل بگیره و یا حتی خودمونی تر بگم، هر اتفاقی توی خانواده بیشتر میوفته و بستر هر چیزی آماده تر باشه روند رفتاری بقیه اعضا هم بر همون سمت و سو پیش میره... خب توی خیلی از خانواده ها پول حرف اول رو میزنه. مادر و پدر به شدت کار میکنن و شاید بیشترین تمرکزشون روی درآمد باشه. نمیگم فرزندان هم کاری میشن اما قطعا دغدغه اونها درباره پول و درآمد از بقیه بیشتره. یا توی خانواده هایی که جو فرهنگی حاکمه حتما بچه های اون خانواده با امورات فرهنگی بیشتر عجین هستن. همین رو ببرید در قطع و اندازه خانواده های هنری... از یه خانواده با زمینه هنری حتما یه فرزندی با علاقه خطاطی ، نقاشی، فیلم یا موسیقی معرفی میشه... این میزان تاثیرگذاری به قدری شگفت انگیزه که هیچ رقمه و تحت هیچ عنوانی نمیشه نقش و اهمیت خانواده رو به عنوان مهمترین مرکز قالب سازی شخصیت افراد، انکار کرد...