به بیرون نگاه میکنم، چراغ هال خاموش است اما نور ملایمی به چشم میخوره و این یعنی بابا هنوز بیداره... از اتاقم که میام بیرون می بینم پشت میز نشسته و عمیقا به مانیتور لپ تاپش خیره شده. می خوام برم مسواک بزنم، چشمم به شعله روشن گاز میوفته. می خواسته چای دم کنه که محو لپ تاپ شده و فراموش کرده. آرام کتری را تکان میدهم. آب چندانی باقی نمانده، بیخیال چای دم کردن و حتی صدا زدن بابا می شوم، گاز را خاموش می کنم و به مسیرم ادامه می دهم.

بیرون که می آیم، بابا توی آشپزخانه در حال چای دم کردن است. آرام و با خجالت جوری که مرا نبیند می خواهم رد شوم که می پرسد چای می خوری؟ سرم پایین است، می گویم نه و می روم...