جنگ و صلح

نکنید این کار را... ایران، لبنان، فلسطین، اسرائیل، آمریکا، عراق، اصلا هر جا... مگر این زمین برای همه ما جا ندارد؟ مگر یک انسان برای زندگیش به چند متر، چند کیلومتر، چند فرسخ از این خاک محتاج است که این چنین بر سر هم آتش میبارید... که این چنین به مسلخ میبرید جانها را، تن ها را، جدا میکنید سر ها را ... من به اسرائیل و فلسطینش کاری ندارم، به آمریکا و عراقش هم، به حق و باطلش نیز... اصلا آنها ظالم، مظلوم، مغبون، ملعون، هر چه... رها کنید... بگذارید نفس بکشند آدمها در یک وجب آن سوی این مرزهای فرضی... آخر لعنتی این زمین که یک پارچه بود، ما خط هایش را کشیدیم. آدمها که یکی بودند، ما اختلاف هایش را کشیدیم. جایگاه ها که یکسان بودند، ما طبقه بندی اش کردیم. ما در اوج تفاوت "انسانیم". هم جنسیم... آخر پست ترین حیوانها هم، همنوع خودشان را نمیکشند که ما با هم نوعمان چنین میکنیم... کاش صلح جهانی تنها یک شعار نبود، تنها یک رویا نبود...