ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
کلافه ام و درگیر. از دست خودم ها... آخر دیدید آدم گاهی از خانواده اش شاکی است و گاهی از دوستانش مینالد. اما الان من با خودم درگیرم. الان خودم با خودم قاطی کرده ام... بعد می آیم اینجا اراجیف میگویم. بعد آرام میشوم. غرغر میکنم، حرف میزنم، درد دل میکنم.
چه خوبه که اینجا همیشه آدمهایی هستند که به حرفهایم گوش میدهند. چقدر خوبه که دوستان ندیده دور و نزدیک دارم. میدانم خیلی وقتها از حرفهایم خنده تان گرفته و گاهی تاسف خورده اید برای این دخترک، گاهی شاید حتی برای احوالم آه کشیده باشید. گاهی وقتها هم یک تشویقی، تائیدی، چیزی کرده باشیدم. نمیدانم... اما چقدر خوب است که هستید. چقدر خوب است که همین لحظه اینجایید و یا حتی میتوانم خیال کنم که اینجایید... من یک پنجره دارم پر از آدمهایی که برای شنیدن حرفهایم وقت دارند ...
خواستم بگم منم هستم
دم شما گررررررم
دلارام جان کاش می شد آدم هایی به مهربانی و خوبی تو هیچ روز کلافه ای توی زندگیشان نباشد. من بی اغراق به دوستی با تو افتخار می کنم دوستم.
فدای تو که انقدر مهربونی و همه رو مثل خودت میبینی.
ای جانم، منم مفتخرم به دوستی با تو نیمه جدی نازنینم
تو یک پنجره نداری
تو یک خانه ی بزرگ پر از مهر و صفا و صداقت داری
و ما مهمانت هستیم
خوشحالم که محرم حریمت و حرفهایت هستم
دل مهربانت همیشه آرام باشد دل آرامم..
من به فدای تو دوست همیشه مهربونم
چه مهمانهایی خواستنی تر از شما عزیزان دلم
هرچه میخواهد دل تنگت بگو ... البته شما که دلتنگ نیستی، "دل آرام" ای :)
ممنونم از لطفت دکتر جان
اینجا پر است از گوشهای شنوا....
و من شکرگزار برای وجود این گوشهای نازنین
چرا آدمای مجازی از آدمای واقعای بهترن؟ چرا بیشتر بهت میچسبه درددل مجازی؟
آدمهای مجازی در واقع از واقعی ها بهتر نیستن. آدمهای مجازی همونهایی هستند که از دنیای اطرافشون به هر دلیلی کوچ کردن به اینجا. همه دردی مشترک دارن، پس اینجا هم رو بهتر میفهمن.
همیشه اینجا رو میخونم، کم کامنت میذارم ولی هستم دل آرام جان.
عزیزم... قدمت روی چشمم
دل آرام جانم
آره خیلی خوبه که اینجا هست
و
چه خوبتر،که تو اینجایی
تویی که دلِ آرامی برای همه
ای جان به نرگس مهربونم
شکر خدا که دوستهایی به گلی تو دارم. هزار بار شکر...
حرف بزن دلی جونم. میدونی چرا؟ بخاطر این که من بیام و اذیتت کنم! (آیکون یه دوست مهربان)
آخه اگه تو حرف نزنی که من بهانه ای برای آزار و اذیت ندارم.
حالا کی تیم استقبال کننده رو بیاریم فرودگاه؟
ای خدااااااااااااا از دست توووووووو
والا من مطلب جدی ام که مینویسم تو توش نکته پیدا میکنی.
یعنی استعداد تا چه حد آخه
...هرچه میخواهد دل تنگت..بگو....دلی جانم..
همه میدونن که توی خونه دلی... دل ِ باصفا و مهربونی هست که برا همه دوستاش جا داره...
فدای مهر و محبت همیشگیتون مامانگار عزیزم
هستیم عزیزم تا هر وقت که بخوای
قدمتون بر روی چشم